ماده 147 قانون تجارت
طبق ماده 147 قانون تجارت اشخاص زیر نمی توانند به عنوان بازرس شرکت سهامی انتخاب شوند:
1- اشخاص مذکور در ماده 111 قانون تجارت.
2- مدیران و مدیرعامل شرکت.
3- اقرا و نسبی مدیران و مدیرعامل تا درجه سوم از طبقه اول و دوم (منظور از طبقه اول و دوم وراثی است که از شخص ارث می برند طبقه اول: پدر – مادر – اولاد – اولاد – اولاد و طبقه دوم: اجداد – برادر – خواهر – اولاد آنها)
4- هرکسی که خود یا همسرش از اشخاص مذکور در بند 2 (مدیران یا مدیرعامل) حقوق دریافت می کنند.
اشخاص مذکور در ماده 111 قانون تجارت هم به دو بخش تقسیم می شوند:
1- محجورین و کسانی که حکم ورشکستگی آن ها صادر شده است
2- کسانی که سوء پیشینه کیفری دارند
منظور از محجورین در ماده 111 قانون تجارت یعنی اشخاصی که حق انجام دادن اعمال حقوقی (مانند انعقاد قرارداد) را ندارد.
حال باید ببینیم چه اشخاصی حق انعقاد قرارداد را ندارند.
1- صغیر: یعنی شخصی که به بلوغ و رشد نرسیده باشد و توانایی تشخیص خوب از بد را نداشته باشد.
2- سفیه یا غیر رشید: یعنی شخصی که به بلوغ و رشد جسمانی رسیده اما توانایی اداره اموال خود را ندارد.
3- مجنون: یعنی شخصی که قوه ی درک و عقل ندارد.
پس طبق ماده 147 قانون تجارت صرف هم فامیلی بودن بازرسین و اعضاء هیئت مدیره مانعی برای انتخاب سمت بازرس نمی باشد و در صورتی از نظر قانونی ایراد دارد که پیوند نسبی یا سببی بین اعضاء و بازرسین برقرار باشد.