تعریف ارزش افزوده چیست؟
اگر نگاهی کلی و گذرا بر کتب اقتصاد کلان داشته باشیم و بخواهیم که ارزش افزوده را به زبان ساده بیان کنیم و از ورود به مباحث پیچیده مربوط به آن پرهیز کنیم، خواهیم دید که اقتصاددانان ارزش افزوده را چنین تعریف می کنند: ارزش افزوده عبارت است از ما به التفاوت ستانده و داده. به عبارت ساده تر و در عمل ارزش افزوده یعنی: فروش منهای خرید.برای تبیین موضوع به مثال زیر دقت کنید: یک کارگاه کفاشی را در نظر بگیرید که اقدام به تولید کفش میکند. این کارگاه برای تولید یک جفت کفش احتیاج به مواد اولیه به شرح زیر دارد که هر کدام را به قیمتهائی که در فهرست زیر تهیه آمده است، خریداری مینماید:

1- چرم رویه: 35000 ریال
3- میخ کفاشی: 1000 ریال
4- چسب کفاشی: 800 ریال
5- نخ کفاشی : 500 ریال
بنابراین مجموع خرید این کارگاه کفاشی برای تولید یک جفت کفش 62.300 ریال میباشد. بعد از انجام یک سری عملیات بر روی مواد اولیه خریداری شده، یک جفت کفش تولید میگردد. تولید کننده کفش، یک جفت کفش را به قیمت 120.000 ریال میفروشد.
با توجه به تعریف مالیات بر ارزش افزوده که در صفحه قبل ذکر گردید، ارزش افزوده ایجاد شده توسط تولید کننده کفش عبارت خواهد بود از :
ارزش افزوده = 62300 -120000=57700
2) مالیات بر ارزش افزوده چیست؟
کشورهای فرانسه و آلمان از جمله اجراکنندگان اولیه این مالیات بوده و در کشورهای عضو اتحادیه اروپا همه این مالیات را پذیرفته و به اجرا گذاشتهاند.
کشورهای نامزد عضویت در اتحادیه اروپا نیز همه به پذیرش و اجرای این نوع مالیات التزام دارند.
این بدان معنی نیست که ایرانیان کلیه مایحتاج خود را بدون پرداخت انواع مالیاتهای غیرمستقیم تأمین میکنند.
برعکس، مصرفکنندگان ایرانی برای خرید فرآوردههایی چون نفت، نوشابه، سیگار، خاویار، الکل طبی و صنعتی، اتومبیل، تلفن، نوار ضبط صوت و تصویر، فولاد و سیمان و برای خرید خدماتی مانند ارتباط تلفنی، شمارهگذاری موقت و نقل و انتقال اتومبیل و شناورها، بطور غیرمستقیم، مالیات بر مصرف پرداخت مینمایند.
همینطور، هموطنان خریدار کالاهای وارداتی نیز برای صدها نوع کالاهای وارداتی حقوق گمرکی و سود بازرگانی و مالیاتهای غیرمستقیم مربوطه را میپردازند. این مالیاتها، برحسب وضعیت "کشش منحنیهای تقاضا و عرضه" در موارد بسیاری معمولاً بیشتر به بخشی از مصرفکنندگانی اصابت مینماید.
مبنای محاسبه این مالیات بهای کالا و خدماتی است که یا در داخل تولید میشوند و یا به کشور وارد میگردند و فروشندگان و یا ارائهدهندگان خدمات برای آنها صورتحساب صادر مینمایند.
در این نظام مالیاتی هر یک از ارائه دهندگان کالا و خدمات که در این نظام مالیاتی از دید دولت مؤدیان مالیاتی تلقی میگردند، مکلف به نگهداری دفاتر حسابداری و در هنگام فروش مکلف به تهیه و صدور صورتحساب میباشند.
در صورتحسابهای صادره بایستی مشخصات طرفین معامله، مشخصات کامل کالا همراه با قیمت و مالیات آن در ستونهای مربوطه، در چند نسخه ثبت شده باشد.
حال چون در این نظام مالیاتی، فعال اقتصادی نبایستی خود مالیاتی پرداخت نماید و بایستی مالیات تنها از مصرفکننده نهایی اخذ گردد، فعالان اقتصادی مالیات پرداختی بابت خرید مواد اولیه و سایر کالاها را از وجوه مالیات دریافتی از خریداران کالاها و دریافت کنندگان خدمات خود، کسر و تنها مابهالتفاوت را به خزانه دولت میپردازند.
به این ترتیب هر فعال اقتصادی تنها به میزان ارزش افزودهای که توسط کارگاهش ایجاد میگردد مالیات به حساب دولت واریز مینماید و عمل انتقال مالیات از هر عنصر زنجیره تولید/توزیع به عنصر بعد تا زمانی که مالیات به مصرفکننده نهایی اصابت نماید، ادامه پیدا میکند و نهایتاً مصرفکننده نهایی که حلقه آخر زنجیره تولید/توزیع مصرف است، کل مالیات را که در مراحل مختلف زنجیره توسط عناصر زنجیره تولید/توزیع انباشته گردیده پرداخت مینماید.
چنان که ملاحظه میگردد، در اینجا انتقال مالیات به جلو انجام شده، یعنی نهایتاً سنگینی تمام مالیات بر عهده خریدار نهایی قرار گرفته است.
همانطور که مثال فوق نشان میدهد، عاملین اقتصادی از تولیدکننده گرفته تا خرده فروش هیچ گونه مالیاتی را از حساب خود پرداخت نمیکنند و هر مؤدی مالیات بر ارزش افزوده در زنجیره تولید/توزیع فقط مالیات را به عامل بعدی منتقل میکند تا نهایتاً به مصرفکننده نهایی برسد.
با دقت در مثال فوق متوجه خواهیم شد که با توجه به اینکه کل مالیات پرداختی مؤدی بابت نهادهها بعنوان اعتبار مالیاتی وی به وی مسترد میگردد، سیستم مالیات بر ارزش افزوده مبتنی بر عدم انباشت مالیات است.
یعنی بابت هر کالا کلاً فقط به میزان بهای محصول نهایی مالیات پرداخت میگردد، چه این محصول در یک مرحله تولید و به مصرفکننده نهایی عرضه گریدده باشد و چه طی چندین مرحله از مواد اولیه به محصول واسطهای و نهایی تبدیل و طی چندین مرحله دیگر مراحل توزیع را پشتسر گذاشته به مصرفکننده نهایی برسد.
میزان درآمدهای مالیاتی نیز که منبع صحیح تأمین این هزینهها برای دولتها میباشد، در سالهای گذشته به هیچ وجه تکافوی هزینههای جاری دولت را نمینماید.
بدین لحاظ دولت از سالهای پیش در فکر تغییر و اصلاح ساختار نظام مالیاتی کشور که حداقل عوارض را برای فعالیتهای اقتصادی مولد در کشور داشته و موجب افزایش درآمدهای مالیاتی دولت گردد، بود. لیکن به جهت درگیر بودن کشور در جنگ تحمیلی و سپس دوران سازندگی پس از آن شرایط لازم جهت اجرای آن فراهم نگردید.
این نظام جدید که مبنای آن «خود اظهاری» مالیاتی است بر جلب مشارکت و همکاری هر چه بیشتر مؤدیان تکیه دارد.
((مدارک مورد نیاز برای تشکیل پرونده و اخذ گواهی مالیات بر ارزش افزوده))
1- تصویر اوراق شرکت ( اساسنامه/ اظهارنامه/ صورتجلسه موسسین و هیئت مدیره)
2- تصویر شناسنامه و کارت ملی (پشت و رو) اعضاء هیئت مدیره و سهامداران/ شرکاء شرکت
3- تصویر کارت بازرگانی / پروانه بهره برداری/ یا مجوز فعالیت ( در صورت وجود)
4- تصویر آخرین قبض تلفن یا گواهی پستی
5- تصویر سند مالکیت یا اجاره نامه هولوگرام دار محل فعالیت
6- تصویر مستندات موید فعال بودن شرکت ( از جمله فاکتورهای خرید و فروش، قرارداد ، صورت وضعیت پیمانکاری، برگ سبز گمرگی)
7- تصویر برگه قطعی یا تشخیص مالیات بر درآمد سال های 86 به بعد (بلحاظ سال تاسیس و شروع فعالیت واحد اقتصادی)
8- تصویر کد اقتصادی
9- ارائه وکالتنامه دفترخانه ای به نام نماینده ثبت اطمینان
((فرم های مربوط به ارزش افزوده ))
فرم اولین فاکتور ارزش افزوده
فرم پلمپ دفاتر ارزش افزوده
فرم فعالیت ارزش افزوده
فرم اولین واردات – ارزش افزوده
نامه عدم استفاده از کارت بازرگانی – ارزش افزوده
با توجه به اینکه ثبت اطمینان کمترین هزینه را نسبت به موسسات ثبتی دیگر از شما اخذ می نماید، لذا برای انجام امور خود با کارشناسان ما تماس بگیرید و به خاطر عدم پرداخت هزینه های جزئی خود را دچار مشکلات عدیده ای از قبیل طولانی شدن فرایند کار، انجام امور توسط افراد غیر متخصص، پرداخت هزینه بیشتر از عرف و .... ننمایید.لینک های مرتبط:
سامانه مالیات بر ارزش افزوده